Η Edda αναφέρεται στη λατρεία του φιδιού όπως στίς «Αμαζόνες», στη «φυλή των λύκων», και στις «Valkyrs», και εδώ έχουμε την έννοια του μουσικού έργου με τίτλο The Ride Of The Valkeries, παραγωγή του Richard Wagner. Ο Χίτλερ είχε πει κάποτε ότι για την κατανόηση των Ναζί, πρέπει να κατανοηθεί ο Βάγκνερ. Οι Αμαζόνες στον αρχαίο μύθο ήταν φυλή γυναικών πολεμιστών.
Ο θρύλος συναντάται στην ελληνική μυθολογία, που έχει κοινά χαρακτηριστικά και με την μυθολογία των Σουμερίων. Οι Αμαζόνες ήταν γνωστές και ως Valkeries στη βόρεια Ευρώπη. Ο Έλληνας ιστορικός Ηρόδοτος, ανέφερε οτί οι Αμαζόνες ήταν εχθροί των Ελλήνων και υποστήριξε ότι ζούσαν στις στέππες της Ουκρανίας και της νότιας Ρωσίας, περιοχή η οποία είναι γνωστή ως Σκυθία , σαυροματία - σαρματία, Sauromatia (Sauro = σαύρα και σκληρά = μητέρας). Άλλοι απο άλλους τομείς ισχυρίζονται οτί υπήρξαν και στα εδάφη τις μικράς Ασίας όπως σε περιοχές της Λυκίας, Φρυγίας και την Καππαδοκίας.
Οί πρόποδες του Καυκάσου, βουνά της νότιας Ρωσίας ήταν μια σημαντική τοποθεσία για τις Αμαζόνες και αυτή την τοποθεσία φαίνεται να είχαν ως σημαντικό κέντρο για τη γεννετική διασταύρωση με τους nordics (λευκούς σκύθες) με την ερπετοειδή γραμμή αίματος (reptilian bloodline).
Η Λιβύη είναι μια άλλη τοποθεσία που συναντάται ως κέντρο του θρύλου των Αμαζόνων και σε εκείνες τις εποχές η Λιβύη αναφέρεται κατα κάποιο τρόπο στο σύνολο της Βόρειας Αφρικής, με εξαίρεση την Αίγυπτο.
Ο ποταμός Αμαζόνιος στην περιοχή της Νότιου Αμερικής πήρε το όνομά του από αυτές τις γυναίκες, όταν οι Πορτογάλοι εξερευνητές, τον 16ο αιώνα βρέθηκαν εκεί βρήκαν γυναίκες να παλεύουν. Θρύλοι και παραδόσεις θέλουν τις Αμαζόνες ως νομαδικό λαό που κυριαρχείται από γυναίκες σε έναν τρόπο ζωής που φαίνεται να είναι πολύ τελετουργικός. Ο Στράβων, Έλληνας γεωγράφος, είπε ότι ήθελαν «σύντροφο» κατά τη διάρκεια ειδικής δίμηνης περιόδου, όπως ακριβώς και τα ζώα και αυστηρά για την παραγωγή παιδιών.
Μεταξύ των θεών που λατρεύονταν ήταν και πάλι η τιτάνισσα Εκάτη ως Άρτεμις Σελήνη, η σκοτεινή θεά της Σελήνης. Φαίνεται ότι αμαζόνα σημαίνει και "Moon Woman" και αυτό ταιριάζει και πάλι με τα κείμενα Edda σχετικά με τη λατρεία φιδιού.
Μια πολύ σημαντική ακριβέστερη τοποθεσία για τις Αμαζόνες ήταν η Sauromatia, ή "Lizard Μητέρα», περιοχή της Μαύρης Θάλασσας και της Κασπίας που συνορεύει της Περσικής Αυτοκρατορίας. Η Σαρματία - Sauromatia έχει συνδεθεί με την ευρωπαϊκή αριστοκρατία και τώρα μπορούμε να δούμε γιατί. Μια θεωρία είναι ότι τα οικόσημα της πολωνικής αριστοκρατίας, για παράδειγμα, αναπτύχθηκε από τα "μαγικά σημάδια" των σαυροματών Sauromatians ή σαρματών - Sarmatians και ονομάζονται "tamgas". Στην πραγματικότητα, η Πολωνία συχνά αποκαλείται Sarmatia ή Sauromatia.
Ιστορικές αναφορές θέλουν τις Αμαζόνες στην Σαρματία να εκτρέφονται με Σκύθες πολεμιστές. Οι Σκύθες ήταν μια Σκανδιναβική-Άρια ομάδα ατόμων που μεταφέρονταν στην βόρεια Ευρώπη από την Εγγύς και τη Μέση Ανατολή μέσω των βουνών του Καυκάσου και Σαρματίας και περιελάμβανε αυτή η ομάδα την "bloodline" - γραμμή αίματος που αργότερα αυτοί εξελίχθησαν στους "Sicambrian" - Σικάμβριους Φράγκους και στους Merovingians - Μεροβίγγειους. Για άλλη μια φορά έχουμε το θέμα διασταύρωσης ερπετοειδών και αρείων. Η μίξη της γλώσσας των Αμαζόνων και σκυθικής έμεινε γνωστή ως Sauromatian.
Οι Σκύθες λάτρευαν την ίδια θεότητα με τις Αμαζόνες. Οι ίδιοι ευνουχίζονταν όπως οι ακόλουθοι της Κυβέλης και φορούσαν γυναικεία ρούχα ως μέρος της τελετουργίας τους στη θεά γνωστή από τους Έλληνες ως Great Mother (Εφέσσια Αρτέμιδα) - Hekate.
Μια τοποθεσία για τους Σκύθες ονομαζόταν Partia ή "Virginland", εδώ πρέπει να συνδέεται και το "άστρο της παρθένου" των Σουμμερίων και σύμφωνα με τον ερευνητή Ε. Κ. Κρουπ είναι το αυλάκι - αιδοίο, από σεβασμό προς τη θεά τους και όταν οι Illuminati μετακόμισαν στην Αμερική χρησιμοποίησαν το ίδιο συμβολισμό στην ονομασία Βιρτζίνια. Ονομάστηκε έτσι προς τιμήν της Ελισάβετ της πρώτης, «παρθένο βασίλισσα», ονομασία γελοία. Πρώτα απ' όλα, αυτή δεν ήταν μια παρθένα όπως η.. Madonna. Οι Σκύθες διέπονταν από βασίλισσες ιέρειες, οι οποίες έτειναν να είναι μεγαλύτερης ηλικίας γυναίκες.
Το 1954 πέντε kurgans ή "βασιλικοί-τάφοι» βρέθηκαν στη νότια Ρωσία - Pasyryk. Απο ιέρειες-βασίλισσες εκτελούνταν θυσίες και "'έπιναν" το αίμα στα «ιερά καζάνια», ωστέ να πάνε στη μάχη με τους άντρες κάνοντας ξόρκια για τη νίκη. Αυτό ταιριάζει και πάλι με τα κείμενα edda και είναι σχεδόν βέβαιο ότι ανάγεται στην προέλευση των μαγισσών και στο Μάκβεθ του Σαίξπηρ. Στην Κελτική μύθολογία το καζάνι συνδέεται με τον υπόγειο κόσμο και έχει συμβολικά συνδεθεί με τη μήτρα της "θεάς του θανάτου". Χρησιμοποιώντας αυτό το θέμα να πούμε οτί τα παιδιά της γραμμής αίματος έρχονται "από το καζάνι" - μήτρα των γυναικών που φέρουν "βασιλικό αίμα", το ερπετοειδές DNA.
Το φεγγάρι-δρεπάνι που πέρασε και στον κομμουνισμό χρησιμοποιούνταν από τους Σκύθες, ήταν το μυθικό όπλο που "ευνουχίζει τους θεούς", έγινε γνωστό ως το δρεπάνι που συνδέθηκε με το "Grim Reaper". Για μια ακόμη φορά το Grim Reaper αναφέρεται σε μια θεά, τη Ρέα, η οποία ήταν ντυμένη με ένα ένδυμα του αίματος. Έγινε η Κελτική θεά Rhiannon. Εϊρε, η Κελτική όνομα για την Ιρλανδία, προέρχεται από το όνομα της θεάς Erinn, μια μορφή κατα πάσα πιθανότητα τής Ρέας.
Οι πληθυσμοί Βερβερίνων (berbers) της Βόρειας Αφρικής έχουν συνδεθεί με τις Αμαζόνες και εξακολουθούν να αυτοαποκαλούνται Amazigh.
Οι Αμαζόνες περιλαμβάνονται και σε μια φυλή που ονομάζεται Neuri - Νευροι, που "οι ίδιοι έχουν μετατραπεί σε λύκους". Ο όρος "φυλή Wolf" συνδέεται με τη λατρεία της θεάς, ή τη She-Wolf.
Αυτό πιθανόν είναι μια εκδοχή του σκύλου - star Sirius, και εκδοχή αστρικής λατρείας. Σε κρατίδια του καυκάσου αλλα και στην Τουρκία η μητέρα λύκαινα asena έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στις παραδόσεις.
Η ενεργή εθνικιστική οργάνωση "γκρίζοι λύκοι" της τουρκίας φαίνεται να ανήκει στο ίδιο δίκτυο που λατρεύει την "λύκαινα", και σύμφωνα με την μυθολογία των τούρκων ενας λύκος στα όρη Αλτάϊ ώθησε την ταταρική φυλή να κατέβει προς τη μεσόγειο, ενώ οι εσωτερικές αντιλήψεις μελών της τουρκοκεμαλικής οργάνωσης ergenekon θέλουν ως σημείο καταγωγής τους τον Σείριο κατί που δείχνει οτί αυτές οι αντιλήψεις προέρχονται απο το ίδιο δίκτυο, της "αστρικής λατρείας" του Σειρίου και της λατρείας της θεας λύκαινας με κάθε είδους παραλλαγές.
Ο Credo Mutwa λέει ότι οι λαοί Ζουλού αποκαλούσαν επί μακρόν τον Σείριο ως «αστέρι του λύκου» και σύμφωνα με αρχαίες παραδόσεις και αναφορές λένε ότι "άνθρωποι - ψάρια της θάλασσας" ηρθαν από τον Σείριο στη Γη.
Φαινόταν πολύ ανθρώπινοι, αλλά είχαν δέρμα, όπως ένα ερπετό, λέει. Είναι ενδιαφέρον ότι η Edda αποκαλύπτει ότι οι πρόγονοι σκανδιναβικών λαών υπό την ηγεσία του Thor-Indara ήταν επίσης μέλη της «Ναυτιλίας της φυλης των λύκων - The Seafaring Wolf Tribe». Στην Ossory απο μία ιρλανδική φυλή ειπώθηκαν πράγματα περί μεταμορφώσεων των άνθρωπων σε λύκους, παρακολουθώντας την Yuletide, γιορτή ή τελετουργικό, όπως και το γεγονός βρώσης σάρκας βοειδών, όπως οι λύκοι πρωτού αρχίσούν ξανά να παίρνουν ανθρώπινη μορφή. Αυτά θα μπορούσαν όλα να είναι συμβολικά ή θα μπορούσαν να συνδέονται με το φαινόμενο του «λυκανθρωπισμού» το οποίο, σύμφωνα με ορισμένους πρώην σατανιστές υπάρχει.
Οι θρύλοι των δαιμόνων "Troll" ή "Trulli", επίσης, φαίνεται να σχετίζονται με τις Αμαζόνες ή Valkeries. Αυτή είναι η ρίζα της λέξης, εταίρα και τα Troll θα μπορούσε να είναι ένα ειδωλολατρικό "Hag", η ιέρεια της γής. Σκανδιναβικός μύθος, λέει ότι τα trolls περίμεναν κάτω από τις γέφυρες να φάνε εκείνους που πέρασαν χωρίς να κάνουν μια προσφορά. Για τις Valkeries ειπώθηκε οτί φυλούσαν τη "γέφυρα στον ουρανό" ή το "Bifrost".
O Woden ήταν ο σύζυγος της δράκαινας βασίλισσας, σύμφωνα με την Edda, και αυτός είναι μια σημαντική φιγούρα σε αρχαίους μύθους. Ένα από τα παλαιότερα ονόματα για Wodan (επίσης Βόταν ή Woden) είναι Bodo ή Bauta. Αυτό αντιστοιχεί με το όνομα του Σουμερίων Budu, Butu, ή Budun, που σημαίνει "Το φίδι πληρωμένο".
Στη μετάφραση της Waddell της Edda, ο Wodan ήταν αυτόχθονας προϊστάμενος της Σελήνης και φίδι-δράκος και επιδιώκε να νικήσει τους σκανδιναβικούς-Αρίους του "Thor-Indara". Βρίσκουμε την ίδια ιστορία στις Ινδικές Βέδες που δόθηκε στη Indra, λέει ότι αγωνίστηκε ο "Thor-Indara" εναντιον του Budhnya ή "The Bottom", ο Budhnya ήταν γνωστός ως "μεγάλο Φίδι του βυθού." Αυτή ήταν η ίδια ιστορία με τον πύθων της μυθολογίας των Ελλήνων τον οποίο φόνευσε ο Απόλλων, ο Budhnya και Wodan έχουν τον ίδιο χαρακτήρα. Στην Ινδία, η Τετάρτη ή "Wodens-μέρα" είναι γνωστή ως Budh και σύμφωνα με τη Waddell, ο Βούδας είναι ένα παράγωγο απο το Woden, είχε πολλές "πρώην γεννήσεις" ως φίδι. Οι ινδοί Βραχμάνοι ενέκριναν τη λατρεία της Σελήνης και του φιδιού. Το ίδιο, σύμφωνα με τη Waddell, έκαναν «σημίτες ιερείς της κοιλάδας του Νείλου». Λέει ότι αντικατέστησαν την αρχική λατρεία του Ήλιου του Asar ή Όσιρη και εισήχθησε σκοπίμως το φίδι, η λατρεία του φιδιού οπού και αναμείχθηκε με την υπάρχουσα ηλιακή παράδοση όπως και η θυσιαστική λατρεία στον αιγυπτιακό πολιτισμό.
-
.
Serpent cult symbolism
Η εμμονή με την Τροία και τον Τρωικό πόλεμο από τους απογόνους της γραμμής αίματος των μεροβιγγείων μπορεί να γίνει κατανοητή εαν αναγνωστεί το Edda. Λέει για το πώς η Τροία του "thror" δέχτηκε επίθεση από τον "Edenite" που είχε σχέση με την λατρεία του φιδιού με επικεφαλή τον Wodan. Οι Φρύγες λάτρευαν το φίδι πριν από την ήττα τους από τον "Thor" και τοτέμ της λατρείας του ερπετού ήταν το λιοντάρι και ο λύκος. Αυτός είναι ο λόγος που Φρυγία σημαίνει "Γη των Λεόντων". Ακόμα και σήμερα οι illuminati χρησιμοποιούν συμβολικώς στην βρετανία και στη βασιλική οικογένεια το λιοντάρι. Αυτή η ίδια λατρεία του φιδιού που περιγράφεται στην Edda συνεχίζει να χειραγωγεί την ανθρωπότητα εως σήμερα.
το κείμενο είναι βασισμένο σε πληροφορίες απο απόσπασμα του βιβλίου "children of the matrix"
http://anti-amazon.blogspot.com/2010/12/amazons-and-serpent-cult.html
Ο θρύλος συναντάται στην ελληνική μυθολογία, που έχει κοινά χαρακτηριστικά και με την μυθολογία των Σουμερίων. Οι Αμαζόνες ήταν γνωστές και ως Valkeries στη βόρεια Ευρώπη. Ο Έλληνας ιστορικός Ηρόδοτος, ανέφερε οτί οι Αμαζόνες ήταν εχθροί των Ελλήνων και υποστήριξε ότι ζούσαν στις στέππες της Ουκρανίας και της νότιας Ρωσίας, περιοχή η οποία είναι γνωστή ως Σκυθία , σαυροματία - σαρματία, Sauromatia (Sauro = σαύρα και σκληρά = μητέρας). Άλλοι απο άλλους τομείς ισχυρίζονται οτί υπήρξαν και στα εδάφη τις μικράς Ασίας όπως σε περιοχές της Λυκίας, Φρυγίας και την Καππαδοκίας.
Οί πρόποδες του Καυκάσου, βουνά της νότιας Ρωσίας ήταν μια σημαντική τοποθεσία για τις Αμαζόνες και αυτή την τοποθεσία φαίνεται να είχαν ως σημαντικό κέντρο για τη γεννετική διασταύρωση με τους nordics (λευκούς σκύθες) με την ερπετοειδή γραμμή αίματος (reptilian bloodline).
Η Λιβύη είναι μια άλλη τοποθεσία που συναντάται ως κέντρο του θρύλου των Αμαζόνων και σε εκείνες τις εποχές η Λιβύη αναφέρεται κατα κάποιο τρόπο στο σύνολο της Βόρειας Αφρικής, με εξαίρεση την Αίγυπτο.
Ο ποταμός Αμαζόνιος στην περιοχή της Νότιου Αμερικής πήρε το όνομά του από αυτές τις γυναίκες, όταν οι Πορτογάλοι εξερευνητές, τον 16ο αιώνα βρέθηκαν εκεί βρήκαν γυναίκες να παλεύουν. Θρύλοι και παραδόσεις θέλουν τις Αμαζόνες ως νομαδικό λαό που κυριαρχείται από γυναίκες σε έναν τρόπο ζωής που φαίνεται να είναι πολύ τελετουργικός. Ο Στράβων, Έλληνας γεωγράφος, είπε ότι ήθελαν «σύντροφο» κατά τη διάρκεια ειδικής δίμηνης περιόδου, όπως ακριβώς και τα ζώα και αυστηρά για την παραγωγή παιδιών.
Μεταξύ των θεών που λατρεύονταν ήταν και πάλι η τιτάνισσα Εκάτη ως Άρτεμις Σελήνη, η σκοτεινή θεά της Σελήνης. Φαίνεται ότι αμαζόνα σημαίνει και "Moon Woman" και αυτό ταιριάζει και πάλι με τα κείμενα Edda σχετικά με τη λατρεία φιδιού.
Μια πολύ σημαντική ακριβέστερη τοποθεσία για τις Αμαζόνες ήταν η Sauromatia, ή "Lizard Μητέρα», περιοχή της Μαύρης Θάλασσας και της Κασπίας που συνορεύει της Περσικής Αυτοκρατορίας. Η Σαρματία - Sauromatia έχει συνδεθεί με την ευρωπαϊκή αριστοκρατία και τώρα μπορούμε να δούμε γιατί. Μια θεωρία είναι ότι τα οικόσημα της πολωνικής αριστοκρατίας, για παράδειγμα, αναπτύχθηκε από τα "μαγικά σημάδια" των σαυροματών Sauromatians ή σαρματών - Sarmatians και ονομάζονται "tamgas". Στην πραγματικότητα, η Πολωνία συχνά αποκαλείται Sarmatia ή Sauromatia.
Ιστορικές αναφορές θέλουν τις Αμαζόνες στην Σαρματία να εκτρέφονται με Σκύθες πολεμιστές. Οι Σκύθες ήταν μια Σκανδιναβική-Άρια ομάδα ατόμων που μεταφέρονταν στην βόρεια Ευρώπη από την Εγγύς και τη Μέση Ανατολή μέσω των βουνών του Καυκάσου και Σαρματίας και περιελάμβανε αυτή η ομάδα την "bloodline" - γραμμή αίματος που αργότερα αυτοί εξελίχθησαν στους "Sicambrian" - Σικάμβριους Φράγκους και στους Merovingians - Μεροβίγγειους. Για άλλη μια φορά έχουμε το θέμα διασταύρωσης ερπετοειδών και αρείων. Η μίξη της γλώσσας των Αμαζόνων και σκυθικής έμεινε γνωστή ως Sauromatian.
Οι Σκύθες λάτρευαν την ίδια θεότητα με τις Αμαζόνες. Οι ίδιοι ευνουχίζονταν όπως οι ακόλουθοι της Κυβέλης και φορούσαν γυναικεία ρούχα ως μέρος της τελετουργίας τους στη θεά γνωστή από τους Έλληνες ως Great Mother (Εφέσσια Αρτέμιδα) - Hekate.
Μια τοποθεσία για τους Σκύθες ονομαζόταν Partia ή "Virginland", εδώ πρέπει να συνδέεται και το "άστρο της παρθένου" των Σουμμερίων και σύμφωνα με τον ερευνητή Ε. Κ. Κρουπ είναι το αυλάκι - αιδοίο, από σεβασμό προς τη θεά τους και όταν οι Illuminati μετακόμισαν στην Αμερική χρησιμοποίησαν το ίδιο συμβολισμό στην ονομασία Βιρτζίνια. Ονομάστηκε έτσι προς τιμήν της Ελισάβετ της πρώτης, «παρθένο βασίλισσα», ονομασία γελοία. Πρώτα απ' όλα, αυτή δεν ήταν μια παρθένα όπως η.. Madonna. Οι Σκύθες διέπονταν από βασίλισσες ιέρειες, οι οποίες έτειναν να είναι μεγαλύτερης ηλικίας γυναίκες.
Το 1954 πέντε kurgans ή "βασιλικοί-τάφοι» βρέθηκαν στη νότια Ρωσία - Pasyryk. Απο ιέρειες-βασίλισσες εκτελούνταν θυσίες και "'έπιναν" το αίμα στα «ιερά καζάνια», ωστέ να πάνε στη μάχη με τους άντρες κάνοντας ξόρκια για τη νίκη. Αυτό ταιριάζει και πάλι με τα κείμενα edda και είναι σχεδόν βέβαιο ότι ανάγεται στην προέλευση των μαγισσών και στο Μάκβεθ του Σαίξπηρ. Στην Κελτική μύθολογία το καζάνι συνδέεται με τον υπόγειο κόσμο και έχει συμβολικά συνδεθεί με τη μήτρα της "θεάς του θανάτου". Χρησιμοποιώντας αυτό το θέμα να πούμε οτί τα παιδιά της γραμμής αίματος έρχονται "από το καζάνι" - μήτρα των γυναικών που φέρουν "βασιλικό αίμα", το ερπετοειδές DNA.
Το φεγγάρι-δρεπάνι που πέρασε και στον κομμουνισμό χρησιμοποιούνταν από τους Σκύθες, ήταν το μυθικό όπλο που "ευνουχίζει τους θεούς", έγινε γνωστό ως το δρεπάνι που συνδέθηκε με το "Grim Reaper". Για μια ακόμη φορά το Grim Reaper αναφέρεται σε μια θεά, τη Ρέα, η οποία ήταν ντυμένη με ένα ένδυμα του αίματος. Έγινε η Κελτική θεά Rhiannon. Εϊρε, η Κελτική όνομα για την Ιρλανδία, προέρχεται από το όνομα της θεάς Erinn, μια μορφή κατα πάσα πιθανότητα τής Ρέας.
Οι πληθυσμοί Βερβερίνων (berbers) της Βόρειας Αφρικής έχουν συνδεθεί με τις Αμαζόνες και εξακολουθούν να αυτοαποκαλούνται Amazigh.
Οι Αμαζόνες περιλαμβάνονται και σε μια φυλή που ονομάζεται Neuri - Νευροι, που "οι ίδιοι έχουν μετατραπεί σε λύκους". Ο όρος "φυλή Wolf" συνδέεται με τη λατρεία της θεάς, ή τη She-Wolf.
Αυτό πιθανόν είναι μια εκδοχή του σκύλου - star Sirius, και εκδοχή αστρικής λατρείας. Σε κρατίδια του καυκάσου αλλα και στην Τουρκία η μητέρα λύκαινα asena έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στις παραδόσεις.
Η ενεργή εθνικιστική οργάνωση "γκρίζοι λύκοι" της τουρκίας φαίνεται να ανήκει στο ίδιο δίκτυο που λατρεύει την "λύκαινα", και σύμφωνα με την μυθολογία των τούρκων ενας λύκος στα όρη Αλτάϊ ώθησε την ταταρική φυλή να κατέβει προς τη μεσόγειο, ενώ οι εσωτερικές αντιλήψεις μελών της τουρκοκεμαλικής οργάνωσης ergenekon θέλουν ως σημείο καταγωγής τους τον Σείριο κατί που δείχνει οτί αυτές οι αντιλήψεις προέρχονται απο το ίδιο δίκτυο, της "αστρικής λατρείας" του Σειρίου και της λατρείας της θεας λύκαινας με κάθε είδους παραλλαγές.
Ο Credo Mutwa λέει ότι οι λαοί Ζουλού αποκαλούσαν επί μακρόν τον Σείριο ως «αστέρι του λύκου» και σύμφωνα με αρχαίες παραδόσεις και αναφορές λένε ότι "άνθρωποι - ψάρια της θάλασσας" ηρθαν από τον Σείριο στη Γη.
Φαινόταν πολύ ανθρώπινοι, αλλά είχαν δέρμα, όπως ένα ερπετό, λέει. Είναι ενδιαφέρον ότι η Edda αποκαλύπτει ότι οι πρόγονοι σκανδιναβικών λαών υπό την ηγεσία του Thor-Indara ήταν επίσης μέλη της «Ναυτιλίας της φυλης των λύκων - The Seafaring Wolf Tribe». Στην Ossory απο μία ιρλανδική φυλή ειπώθηκαν πράγματα περί μεταμορφώσεων των άνθρωπων σε λύκους, παρακολουθώντας την Yuletide, γιορτή ή τελετουργικό, όπως και το γεγονός βρώσης σάρκας βοειδών, όπως οι λύκοι πρωτού αρχίσούν ξανά να παίρνουν ανθρώπινη μορφή. Αυτά θα μπορούσαν όλα να είναι συμβολικά ή θα μπορούσαν να συνδέονται με το φαινόμενο του «λυκανθρωπισμού» το οποίο, σύμφωνα με ορισμένους πρώην σατανιστές υπάρχει.
Οι θρύλοι των δαιμόνων "Troll" ή "Trulli", επίσης, φαίνεται να σχετίζονται με τις Αμαζόνες ή Valkeries. Αυτή είναι η ρίζα της λέξης, εταίρα και τα Troll θα μπορούσε να είναι ένα ειδωλολατρικό "Hag", η ιέρεια της γής. Σκανδιναβικός μύθος, λέει ότι τα trolls περίμεναν κάτω από τις γέφυρες να φάνε εκείνους που πέρασαν χωρίς να κάνουν μια προσφορά. Για τις Valkeries ειπώθηκε οτί φυλούσαν τη "γέφυρα στον ουρανό" ή το "Bifrost".
O Woden ήταν ο σύζυγος της δράκαινας βασίλισσας, σύμφωνα με την Edda, και αυτός είναι μια σημαντική φιγούρα σε αρχαίους μύθους. Ένα από τα παλαιότερα ονόματα για Wodan (επίσης Βόταν ή Woden) είναι Bodo ή Bauta. Αυτό αντιστοιχεί με το όνομα του Σουμερίων Budu, Butu, ή Budun, που σημαίνει "Το φίδι πληρωμένο".
Στη μετάφραση της Waddell της Edda, ο Wodan ήταν αυτόχθονας προϊστάμενος της Σελήνης και φίδι-δράκος και επιδιώκε να νικήσει τους σκανδιναβικούς-Αρίους του "Thor-Indara". Βρίσκουμε την ίδια ιστορία στις Ινδικές Βέδες που δόθηκε στη Indra, λέει ότι αγωνίστηκε ο "Thor-Indara" εναντιον του Budhnya ή "The Bottom", ο Budhnya ήταν γνωστός ως "μεγάλο Φίδι του βυθού." Αυτή ήταν η ίδια ιστορία με τον πύθων της μυθολογίας των Ελλήνων τον οποίο φόνευσε ο Απόλλων, ο Budhnya και Wodan έχουν τον ίδιο χαρακτήρα. Στην Ινδία, η Τετάρτη ή "Wodens-μέρα" είναι γνωστή ως Budh και σύμφωνα με τη Waddell, ο Βούδας είναι ένα παράγωγο απο το Woden, είχε πολλές "πρώην γεννήσεις" ως φίδι. Οι ινδοί Βραχμάνοι ενέκριναν τη λατρεία της Σελήνης και του φιδιού. Το ίδιο, σύμφωνα με τη Waddell, έκαναν «σημίτες ιερείς της κοιλάδας του Νείλου». Λέει ότι αντικατέστησαν την αρχική λατρεία του Ήλιου του Asar ή Όσιρη και εισήχθησε σκοπίμως το φίδι, η λατρεία του φιδιού οπού και αναμείχθηκε με την υπάρχουσα ηλιακή παράδοση όπως και η θυσιαστική λατρεία στον αιγυπτιακό πολιτισμό.
-
.
Serpent cult symbolism
Η εμμονή με την Τροία και τον Τρωικό πόλεμο από τους απογόνους της γραμμής αίματος των μεροβιγγείων μπορεί να γίνει κατανοητή εαν αναγνωστεί το Edda. Λέει για το πώς η Τροία του "thror" δέχτηκε επίθεση από τον "Edenite" που είχε σχέση με την λατρεία του φιδιού με επικεφαλή τον Wodan. Οι Φρύγες λάτρευαν το φίδι πριν από την ήττα τους από τον "Thor" και τοτέμ της λατρείας του ερπετού ήταν το λιοντάρι και ο λύκος. Αυτός είναι ο λόγος που Φρυγία σημαίνει "Γη των Λεόντων". Ακόμα και σήμερα οι illuminati χρησιμοποιούν συμβολικώς στην βρετανία και στη βασιλική οικογένεια το λιοντάρι. Αυτή η ίδια λατρεία του φιδιού που περιγράφεται στην Edda συνεχίζει να χειραγωγεί την ανθρωπότητα εως σήμερα.
το κείμενο είναι βασισμένο σε πληροφορίες απο απόσπασμα του βιβλίου "children of the matrix"
http://anti-amazon.blogspot.com/2010/12/amazons-and-serpent-cult.html