"Παγκόσμια Ημέρα Δικαιωμάτων του παιδιού"
Με αφορμή την...
ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ – ( Ε.Π.Α.Α )
της Εταιρία Προστασίας Ανηλίκων Αθηνών
την Τετάρτη 8 Απριλίου 2009
στην Αίθουσα Εφετείου Αθηνών
Η ευθύνη δεν είναι συλλογική στην περίπτωση των παιδιών των διαζευγμένων.
Είναι Αποκλειστική ευθύνη του κράτους και του δικαστικού συστήματος που επιμένει να επιβάλει το ιδιοκτησιακό καθεστώς των μητέρων στα παιδιά μας, χρησιμοποιώντας ολόκληρο τον δημοσιοϋπαλληλικό του μηχανισμό.
Δικαστές που καταλήγουν πάντα, ότι το Συμφέρον του τέκνου είναι να μένει με την μητέρα του - δίνοντας μάλιστα και την αποκλειστική επιμέλειά.
( βλέπε: Δηλώσεις Κατσιβαρδάκου)
Εκπαιδευτικοί που αδιαφορούν ή συγκαλύπτουν την κακοποίηση των παιδιών.
Εισαγγελείς που στην καλύτερη περίπτωση κάνουν τα πάντα προκειμένου να μην κάνουν ΤΙΠΟΤΑ. Και φυσικά δεν διστάζουν να συγκαλύψουν καταγγελίες κακοποιήσεις ή να προκαλέσουν την κακοποίηση διατάσωντας την …άποψη τους.
Αστυνομικοί που συντάσσουν …«Εκθέσεις κατ οίκον Έρευνας και Κατάσχεσης» απείθαρχων παιδιών που καταγγέλλουν την κακοποίησή τους και αρνούνται να επιστρέψουν στην ιδιοκτήτρια μητέρα..
Αστυνομικοί που συλλαμβάνουν τον μη έχοντα την επιμέλεια γονέα που καταγγέλλει κακοποίηση, ενώ οι υπόλοιποι του τμήματος κυνηγούν το παιδί μέσα στο τμήμα προκειμένου να το παραδώσουν στον «νόμιμο κάτοχο του» (την μητέρα του).
Δικαστικός ( γυναίκα) που απορεί με 6χρονο που δεν θέλει να επιστρέψει στην μητέρα του γιατί τον δέρνει και προσπαθεί να τον πείσει να επιστρέψει σε αυτή, με το ακαταμάχητο επιχείρημα : « Και εγώ έδερνα τα παιδιά μου αλλά τα αγαπούσα» « έτσι είναι οι μανούλες», «…( και άλλα πολλά ).
Κοινωνική λειτουργός ( στην ίδια περίπτωση ) έδρασε πιο …διπλωματικά!
«Αν δεν έρθεις να πάμε στην «μαμά» θα πας σε ίδρυμα, άλλα αν έρθεις θα κανονίσω να βλέπεις τον πατέρα σου περισσότερο»!
Θα μπορούσα να συνεχίσω με Ψυχιάτρους, Παιδοψυχίατρους, Υπεύθυνο Ιατροπαιδαγωγικού κέντρου, και άλλους δημοσίους υπαλλήλους.
Χρειάζεται όμως, να γράψω ιδικό κεφάλαιο για τον καθένα, και θα γίνει εν καιρώ...
Αυτή είναι η κατάσταση και η παρεχόμενη προστασία του κράτους στα παιδιά μας. ( ιδικά των διαζευγμένων )
Προσπαθούν να μας πείσουν ότι η κατάσταση αυτή επιδέχεται βελτίωσης.
ΟΧΙ!
Η κατάσταση αυτή απαιτεί ΑΝΑΤΡΟΠΗ.
Η κατάσταση αυτή απαιτεί ΑΝΑΤΡΟΠΗ.
Καμία «βελτίωση» δεν είναι ικανή να… καθαγιάσει τους σημερινούς θύτες σε σωτήρες.
Αν το θέμα της επιμέλειας δεν αφορούσε τις ζωές των παιδιών μας θα ήταν απλά υποκρισία.
Τώρα, μόνο σαν έγκλημα μπορεί να χαρακτηριστεί η Δικαστική πρακτική απόδοσης επιμέλειας, η «Υπερασπίσεις του συμφέροντος» των παιδιών μας και η προστασία της παιδικής ηλικίας..
Η μακροχρόνια αυτή τακτική και το πλήθος των δικαστικών αποφάσεων παραπέμπει ευθέως σε ΠΑΙΔΟΜΑΖΩΜΑ και ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ.
Διαβάστε:
Το Σχολείο ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των καιρών;
Πενταρβάνη-Υφαντή Θεοδοσία Εκπαιδευτικός-φιλόλογος ,
Μέλος του Δ.Σ. της Ε.Π.Α.Α
«Ανήλικοι σε υψηλό κίνδυνο – Ευθύνη όλων». ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ – ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Διαφάνεια 1
Διαφάνεια 2
ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΑ ΑΝΩΘΕΝ:#comments
'Το παράλογο και εξωφρενικό της υπόθεσης είναι οτί στην ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ (Ε.Π.Α.Α )
της Εταιρίας Προστασίας Ανηλίκων Αθηνών τέθηκε ως θέμα αντισυνταγματικώς και παρανόμως να απολαμβάνουν ασυλία οι πραγματογνώμονες γεγονός που θα οδηγήσει στην πλήρη αυθαιρεσία και συντεχνιακή ασυδοσία απο πλευράς πραγματογνωμόνων οι οποίοι θα κατασκευάζουν κατα φεμινιστική παραγγελία πραγματογνωμοσύνες και πορίσματα εις βάρος κυρίως των παιδιών και του πατέρα όπως διαχρονικά ήδη γίνεται.
Γί' αυτό τέθηκε εξάλλου θέμα περί ποινικής και αστικής ασυλίας για να μένουν οι πραγματογνώμονες στο απυρόβλητο θέτοντας υπο ομηρία τις Ελληνικές οικογένειες.'
http://save-zack-id65.blogspot.com/2010/11/blog-post_20.html